8 Şubat 2011 Salı

Kafam Dolu Kazan

       Başladık mı yine.Yemiyor.Daha doğrusu uykuda hemde Non-REM kafalarda yemeye alıştırmışım karpuzcağızı şimdi de ayık kafayla yemiyor.Buyrun buradan yakın.Aman ya rabbim ne tripler ne başkaldırışlar o öyle 4 aylık çocuk ellerini yumruk yapıp bana doğru sıkarak bir taraftan da biberonun emziği iki damak arasına sıkıştırılmış ıghmmmmm diye bir ses çıkarıyor.Öylece dakikalarca kalabiliyor.En korktuğum durum 'kötü yemek yeme alışkanlığı'sanırsam başıma geliyor.Ben elimden geleni yaptım diyebilmek için önlemimi alıyım da.Uyanıkken yedirmeye çalışıyorum.Tabii sadece çalışıyorum :) Evet an geliyor sinirden ve üzüntüden içimdeki deniz bir an hoop diye kabarıyor ama sonra başlıyorum saymaya..Sakin olmam işin sırrı.Bu gün ilk kez elma suyunu yedi 4-5 kaşık.Anlamadı bence tam olarak.Ama Aptamil olmadığını ve biberonla verilmediğini bildiği için mesut durumdan.Her alıştırma ve değiştirme döneminde olduğu gibi bu iş de zorluyor beni ve annemi.Ama kararlıyım,bu kez ben yaptım oldu diyeceğim.Ne zaman isterse ne kadar isterse ama uykuda cıık.Farkında olmadan yaşadığı açlık grevinin bir diğer güzel! tarafı da uzun uyuyamaması.Gündüz çektiği blok uykuları neredeyse kayboldu.Neden?Çünkü uyurken mis mis mama dayanıyordu bir taraftan oooh uyanmadan,kasmadan mama da geliyordu,oooh uykuda gözlerde.Yok öyle.Yemek için çaba harcamayı öğreneceksin.No pain no gain :)Eskisi kadar sık sokaklarada çıkamadı gezenti hatun,hepsi birleşti bir de annası şunca zamandır fark edemediği düzeni paat diye değiştirmeye kalkınca bir çıldırık oldu.Olsun sağlık olsun..Sağlıklı beslenmeyi öğrensin de.
Gelelin annenin sağlık durumuna.Kafalar yine bir dünya sabah blogcu anne'nin romantizm ile ilgili yazısını okuyunca yine içim daraldı.Şurada kaç haftalardır birbirimizden uzak kaldık ama ne mutlu haline.Memnun yani.Tabii ki karpuza olan özlemi haricinde.Kabuslarımdan kurtulamıyorum.Gitgide yardım almam gerektiğinin, bu konuda bana yardımı olamadığının idrakını yaşamaya başladım.'Seni çok özledimParol' diyebilirim ama demedim bekledim.Bir kez olsun ben o taraflara dalmadan kendisinden çatdadank gelsin istedim.Gelmedi.Gelmezde.Ama ne yaparsın ben özledim.En azından söylemedim ama yazdım biraz rahatladım.
Şu Ankara hiç bitmese.Nasıl olsa özleyenim de yok ki.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder